Tutkuya dönüşen zaafların kutsallığını anlatır.

Gözlerini aç ve kapat
yıllar geçip gitmiş peşin sıra.
Bir ömür...
Esprisini yitirmiş bir yüzle kalakalırsın zamanın içinde.
Dışında hallerde ötesinde hâlâ.
Ama bu hiç de uzun sürmez.
Gücü içinde duyumsuyorsun.
Kendi gücünden korkuyorsun.
Yaparım diyorsun ama yapmıyorsun neden?
Tutkuya cüret et.
İnanmaya kendi elinden tutmaya
zamana ve zamanın ötesine dokunmaya
olmaya ve olduğun şeyi saklamamaya...
Cüret et!
Umut Teselli ve Bekleyiş
kelimelerinin idam edilişini gerektirir uçlarda olmak.
Bana sorarsan hayat ya uçlarda yaşanmıştır
ya da yaşanmamıştır.
Gör! Güvenli yolun kayboluşu bu.
Gecenin içine dalalım ve çıkaralım bizden saklanan hazineyi.
Ölümsüz düşleri ve şu bilindik eski kemikleri
yeniden canlandıralım;
Şehvet'i.