O zengin bir şehirde açlıktan ölmek üzere olan bir ozandı. O bu fani dünyaya insanların gönüllerini o güzel ve derinden etkileyici sözcükleriyle doldursun yüreklerine canlılık getirsin diye yollanmıştı. Asil ruhlu bu genç insan ruhunu sakinleştirsin ve sevgi doldursun diye "Hoşgörü Tanrıçası" tarafından gönderilmişti. Ama nerede! O üstünde yaşamakta olan tuhaf sakinlerinden bir gülücük bile beklemeden bu soğuk dünyaya seve seve elveda diyordu.