(2011 Orhan Kemal Öykü Ödülü)

Onlar adsız birer kahraman değiller olamazlar. Adları hatta kafa kâğıtları var. Var da hayat onlara seslenmiyor seslerine ses vermiyor. Özellikle 1980 sonrası Türk öyküsünde cansızlaştırılan kadrajdan silinen "gerçek" karakterleri ve onların dilini yeniden var etme uğraşını sürdürüyor Temel Karataş. Varoşu ve taşrayı onların yanından yazıyor. Öykü kaybettiği dilini diyaloğunu yeniden buluyor.


? Ki-moo?
Birbirlerine bakıp kaldılar.
? Böylesi ne? dedi Bekir.
? Biz desene la diye Bekir'e çıkıştı Hamo.
Şehir kızlarının karşısında kalakaldığı gibi oldu Bekir. Kızardı
bozardı.
? Bir hoparlöre bile sesleyemiyon ki ne demeli? Çay ocağındakinden
işte.
Ses biraz daha sert yineledi:
? Ki-moo?