İnsanlar gökyüzündeki yıldızlara benzer; kimi sönük kimi parlaktır. Yıldızlar da yeryüzündeki insanlara benzer; kimi isimsiz kimi güneştir. Mesele ne olduğunu fark etmektir. Kendini fark et! Farklı enstrüman çalmak gibi herkesin farklı telden çalması olağan elbette ancak notasız olunca bütün denge bozuluyor işte.. Yaşama melodi kat hayatın anlam bulsun! Herhangi bir nedenle hayattan bıkarsan eğer sor hayatın kendisine; hiç bıktı mı senden? Bazen kanasa yüreğin dökülse de yaşlar gözlerinden karamsarlığa bürüneceğine sarıl yaşama yeniden. Hayata tutun tüm kontrol SENDE kendine haksızlık etme. Hayat dik basamaklı merdiven gibidir dizde derman ister yoksa peşine düşeceğin hayallerin dizde derman olsa ne eyler... Umut besle geleciğine İçindeki çocuk bırak hiç büyümesin Kendini kalıplara hapsetme... Başarıya giden yolda düşmek muhtemeldir ve acı verebilir daha vahim ve acı olansa düştüğün yerde kalmaktır. Uçmayı arzuluyorsan düşmeyi de göze alacaksın unutma ki; düştüğün yerden yine kendin kalkacaksın. Başarı ya da mutluluk için gökyüzüne çıkmana gerek yok kendi kabuğundan çık yeter... Birinci olmak ve zafer kazanmak için kendini yenmelisin. Fırsat sana gelmiyor diye üzülme sen fırsata git gülümse... Ya hayallerinin peşinden gidersin ya da esaret peşinden gelir zaten demem o ki; ya özgür olursun ya da tutsak ortası yok! Bakış açına bir yön ver iyi düşün böylesi daha güzel. Dün günlerden muhteşemdi bugün günlerden olağanüstü yarın ise günlerden harika hiçbiri mucize değil hepsi avuçlarımızda... İkimiz de yaşamın mücadele olduğunu söylüyoruz sen savaşmaktan ben ise oyun olduğundan bahsediyoruz. Sen savaşmak dediğinde kaşların çatılırken bense tebessüm ediyorum oyun derken. Halbuki aynı tez-i farklı yorumluyoruz sadece savaşmak kazanmak demek değildir oyun ise her zaman keyifli. Oyuna hazırsan işte sana mucize; hem de avuçlarında...