Şükrün mikyası; kanaattır ve iktisaddır ve rızadır ve memnuniyettir. Şükürsüzlüğün mizanı; hırstır ve israftır hürmetsizliktir haram ve helal demeyip rastgeleni yemektir.
Üç ayrı risaleden müteşekkildir.
Ramazan ayına dair âyetin bir sırrını Ramazan orucunun yetmiş hikmetlerinden dokuz hikmetinin beyanıyla tefsir ediyor.
O dokuz hikmet o kadar hakiki ve kuvvetli ve cazibedardırlar ki müslüman olmayan da onları görse oruç tutmak için büyük bir iştiyak ve bir hevese gelir.
İktisadı emredip israftan nehyeden âyetin bu zamandaki insanlara gayet lüzumlu bir dersi.
Kâinat bir nimet hazinesi olup şükür ise anahtarı olduğunu ve rızık onun neticesi ve şükrün mukaddimesi bulunduğunu insan bir şükür fabrikası olduğunu gayet güzel isbat ediyor.