On dokuzuncu yüzyıl başlarında ilk örneklerini veren yirminci yüzyıldan itibaren de egemenliğini duyumsatan son derece özgür alanlara yayılarak çeşitli yaklaşımlara gövdesinde yaşama olanağı sağlayan kendine özgü beğeni yargıları oluşturan "modada anarşi" sözcüğü post-modern ortamda yeni anlamlar kazandı.
On dokuzuncu yüzyılın başında girilen ve "Parlamenter - Bilimsel - Teknoloji Çağı" olarak adlandırılan çağda tarımsal kültürün tüm değerleri iflas etti. Önce saray sonra din ve kısa zamanda da tarımsal kültürle ilgili bütün kurumlar değişti. Askeri taktiklerden aileye ve milli eğitime kadar her şey yerini yeni kurulan dünyaya göre ayarladı. Bilimsel araştırmalar teknoloji ve parlamenter düzen yeni bir ortam yarattı.
Bu yeni oluşum insanların yaygın biçimde savaştığı birbirine girdiği hayatın giderek parçalandığı kentlerin vahşice bir üstünlük ve baskının gösteri alanına dönüştüğü insanın doğayla ve kendi içyapısıyla bağlarını bir daha kuramayacak biçimde kopardığı yolundaki korkuların da arttığı yeni bir dönemi hazırladı.