Yüzlerce milyon yıl önce dünya tek bir süper kıtaydı. Gülden Treske o Pangea kıtasının üzerindensanki bir çalışma masasında oturmuş bugüne insanlara yaşantılara olagelenlere bakıyor; zaman zaman başka insanlara hatta başka varlıklara dönüşüyor ve düşünüyor ve anlatıyor.

Pangea'dan bakınca bugünün parçalanmış dünyası pek iç açıcı görünmüyor. Sevgisiz bir dünyanın sevgisiz insanlarıyız. Daha fazlasını en fazlasını -ihtiyacımız olsa da olmasa da- istemekten almaktan dünyayı bitiriyoruz.

Ama zor yutulur bu gerçekler mükemmel bir nakış yeteneğiyle öyle güzel işleniyor ki kelimelerin üzerinde ellerimizi gezdirmek istiyoruz.

Ve son bir umut da sunuyor Gülden Treske: Kapı arkalarında masa altlarında mağara duvarlarında nehir diplerinde toprak yolların tozu çay koyan ellerin çizgileri arasında. Bakmayı bilenlere farklı olmaktan korkmayanlara.