Metin Eloğlu 1985 Ekiminde bu dünyadan çekti gitti. Vedat Günyol'un deyimiyle "Türk şiirinin bıçkın hırcın ve külhan ağızlı uçarı şairi". Babamla dostluğu vardı; çocukluğumun gençliğimin evlerine gelir gider. Kimi zaman yalnız kimi zaman yanında biriyle. Yemekler yenir içkiler içilir çokça içilir... Şiirden pek söz etmezlerdi; daha çok resimden ya da başka şeylerden havadan sudan konuşurlar. Uzaktan izlerdim onları; söz karışamayacak kadar küçüktüm. Dinlerdim yalnızca. Tuhaf şaşırtıcı neredeyse şiirinin o aykırı tartımından izler taşıyan bir konuşma tarzı vardı. Sesi bugün de kulağımda.

Metin Eloğlu
Resim ve Kartpostalları
Ara Güler
Samih Rifat
Nur Uslu
Niso Defçioğlu
Zeyno-Muhsin Bilge
Koleksiyonlarından alınmıştır.