İnsan kendi zihninin içinde ne kadar ileriye gidebilir? Bunu çok düşündüm...Yoksa bazı şeyleri atladım bazı şeyleri anlamadım mı diye kendime çok kez sordum.Bu çaresizliğin insanlara özgü olması imkansız bir şey! Ve sorularıma insanların ulaştığı bütün bilgilerde cevap aradım ızdırap içinde ve uzun uzun aradım.

Boş bir merakla ya da rahat bir şekilde değil; acıyla inatla gece gündüz aradım.Yokoluşa giden bir insanın kurtuluşu araması gibi...Ve sonra onu gördüm yüzüne baktım gözlerinde herşeyin mümkün olduğu bir özgürlük ve herşeyi olduğundan daha berrak gösteren bir karanlık vardı.Biliyordum bunlar Tanrının yarattığı anlardı!

Ve o andan sonra herşey geri döndürülmez biçimde değişti...