Honoré de Balzac Contes Drolatiques adını verdiği bu eserde 1832-1837 yılları arasında yazarak onar öykülük üç kitap halinde ayrı ayrı yayımlamıştır.
Balzac bu eserde memleketi olan Touraine'e onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan son bir kez tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer. Güzel kentleri yıkık şatoları meyve bahçelerini Loire Nehri'nin kıyısındaki kavak ağaçlarını tepecikleri ve gümüş pırıltılarıyla akıp giden Indre Cher Loir ve Vienne Irmaklarını dolaşır. Tam anlamıyla ait olduğu çağının romantik kuşağına uygun bir rahatlık ve incelikle eskiye ait eğlenceli ve hüzünlü öyküleri hemşerisi Rebalais'nin ve somurtkan Mösyö de Brantom'un biçemini anımsatan bir dille anlatır. Sanatın dizginlerini tümüyle özgür bırakarak çocuksu yaradılışlarını açıkça ortaya koyar. Kral şakaları şövalye öyküleri keşiş fıkraları serseri serüvenleri ve daha başka tuhaf ve eğlendirici olayları dile getirir...