Occupy hareketinin bir başka örneği de 2013 yılında Gezi Parkı Direnişi'yle Türkiye'de yaşandı. Direnişle birlikte Türkiye'de birçok ezberin bozulduğuna şüphe yok. Peki Tahrir Meydanı'yla Zuccotti Park'ın "işgal"inin ardından tüm dünyayı etkisi altına alan bu hareketin temeli neye dayanıyor talebi ne?

İşgal Et Orta Doğu'dan New York Chicago Londra Berlin Frankfurt Quebec ve Hong Kong gibi şehirlere uzanan "kamusal alanı işgal etme" eylemlerinin dinamiklerini üç farklı açıdan ele alıyor.

Michael Taussig'in eylemcilerin işgal ettiği Zuccotti Park üzerine kendi gözlemlerini etnografyayla harmanlayarak yazdığı açılış makalesinin ardından Bernard E. Harcourt "sivil itaatsizlik" ile "siyasi itaatsizlik" arasındaki önemli farkı inceliyor. Occupy Wall Street eylemcilerinin "siyasi itaatsiz"ler olarak yani siyasi söylemleri ve stratejileri reddederek yeni radikal bir protesto biçimini nasıl hayata geçirdiklerini gözler önüne seriyor. Son olarak medya eleştirmeni ve kuramcısı W. J. T. Mitchell Occupy imgelerinin kitle iletişim araçları ve sosyal medya aracılığıyla tüm dünyaya yayılmasını mercek altına alıp devrim anıtı olarak "boş alan"ın nasıl kullanıldığını irdeliyor.

"Belirli talepleri olmadığı için Occupy hareketinin ilkel ve dağınık olduğunu düşünüyorlar. Sanki eşitlik bir talep üstelik bireyi de gerçekliği de yeniden tanımlayan hem ahlaki hem ekonomik bir talep değilmiş gibi."
-Michael Taussig

"İktidarla uzlaşmayı geleneksel siyasete uymayı kurallara göre oynamayı en baştan reddeden Occupy yeni bir siyasi angajman yeni bir siyaset biçimi yarattı. Geleneksel siyasetin kelime haznesine meydan okuyan kullandığımız grameri muğlaklaştıran siyasetin dilini bütün oyunbazlığıyla çarpıtan yeni bir angajman biçimiydi bu."
-Bernard E. Harcourt

"Belki de 'boş alan' yalnızca devrimin değil... gelecek yeni bir demokrasi yeni bir küresel düzen ihtimalinin de tek gerçek anıtıdır."
-W. J. T. Mitchell