Çoğu sabaha karşı tutan bir nöbettir duygu buhranı.Aşkın Şahlanmış dilsizliğinin yürek sazımın tellerine bir mızrap darbesi gibi vuruşudur.Gün görmemiş kelimeler güneşin doğuş saatlerinde nöbet tuttukları yerlerden firar ederler.Asker gibi sıraya dizilir ve selamlamak için coşkuya gark olurlar.Kimi zaman kaya gibi sert kimi zaman da pamuk kadar yumuşak ve narince süzülürler beyaz kağıda.Ürkektirler önce... Duygu fırtınasının gücü yüreklendirir onları.Öylesine büyür ki güçleri saç tellerine dokunan her yüreğe sevda salarlar.Yaşamın tam ortasında vals yapan iki sevdalıdır şiirler.