Aşk Üzerine Bir Diyalog queer kuram denildiğinde akla ilk gelen isimlerden Eve Kossofsky Sedgwick'in meme kanseri tedavisinin ardından gelen depresyon nedeniyle görüştüğü terapist Shannon Van Wey ile seanslarının izleğini anlatıyor. İlk bakışta hem terapist hem de danışan tarafından alınmış notlar gibi görünse de esasen bir dizi derinlemesine içe bakışın karşılıklı dönüşümün aşkın sınırsızlığının hikayesi denilebilir bu kitap için. Sedgwick'in Türkçe'ye çevrilen bu ilk kitabında kadınlık/kadın oluş cinsiyet/cinsiyetsizlik cinsellik aşk arzu çocukluk şişmanlık beden hastalık ölüm/ölümsüzlük dostluk şiir/şiir oluş yazı/yazı oluş üzerine allak bullak eden bir düşünce silsilesini sunuyor okura. Karşılıklı konuşmalarmış gibi görünen ama karşılıklı konuşmanın ikililiğini aşan şahıs zamirlerini bile bulanıklaştıran hangi kelimelerin/cümlelerin içe doğru söylendiği hangilerinin terapiste ve/veya okura doğru söylendiği (ki bu haliyle okur bir katılımcı voyeur gibi görülebilir) hangilerinin sadece atmosfere doğru üflendiği hiçbir zaman açıkça anlaşılamayan Sedgwick'in bu güncevari diyalogvari düzyazıvari şiirvari haibunvari denemesiyle buluşup ürkütücü yırtıcı neşeli kırılgan akışkan devingen muğlâk bir dil yaylasında yürümeye başlıyoruz. Sibel Yardımcı'nın muazzam sorularıyla sorarsak eğer: "Eve konuşurken aslında kim konuşuyor? Hangi sesler onun içinden [through] geçiyor hangi sözler onu kendilerine aracı kılıyor? Shannon konuşurken aslında kim konuşuyor? Eve'in yazdığı Shannon'da aslında kimin sesini duyuyoruz?"