Modern Türk Şiirinde Bellek Arayışı Türkiye'nin geçirdiği sosyolojik siyasal kültürel ve edebi tarihi merkez alarak poetik bir tartışma yürütmeye çalışıyor. Batıcı Türk modernleş(tir)mesi ve bu pratiğin topluma uyguladığı hegemonya karşısında şiirimizin geliştirdiği farklı pozisyonları özellikle Sol Sosyalist Kemalist ve İslamcı edebi oluşumlar açısından çözümlemeyi amaç edinen kitabın 1950'lerden günümüze uzanan yakın dönem tarihsel birikimimizi anlama konusunda önümüze yeni koridorlar araladığını da söyleyebiliriz.

Gerek kendi kişisel tanımlamaları ve gerekse içerisinde şekil buldukları ideolojik cemaat etnik köken ve inanç alanı bakımından birbirinden farklı 6 şaire yoğunlaşan Modern Türk Şiirinde Bellek Arayışı sayesinde Türkiye'nin muhatap kaldığı toplumsal dönüşümleri görmek de mümkün.

27 Mayıs darbesi ve bu darbeyi yapılandıran anti-demokratik çevrelerle şiirimizin kurduğu derin ilişkiyi Papirüs dergisi ve Cemal Süreya örneğinde çıplaklaştıran çalışmanın ilerleyen metinlerinde Cahit Zarifoğlu ve Erdem Bayazıt isimlerinden hareketle 1960'ların ikinci yarısından başlayıp 1970'lerde asıl öncü eşiğine ulaşan modern Türk şiirinin "yerlileşme" sürecinde geçirilen evreler inceleniyor.

Verili metin algısının ürettiği kanonlaşma eğilimini aşamamış çevrelerce Bejan Matur'un yazdıklarına yönelik dışlayıcı tahakkümün ve Kürt meselesi bağlamında şiirimizin vicdani mesafesinin sorgulandığı kitabın diğer makalelerinde ortodoksi heterodoksi ve modernite karşısında "gerilim" yaşayan bireyin bellek arayışı Bayram Balcı geçmiş ile hesaplaşma tarih ekoloji ve mekana ait konumlanmada insani zeminin hatırlanması problematiğinde ise Şinasi Tepe'nin şiiri üzerinden bir okuma yapılıyor.