Bir milletin yürütücü kuvvetine "ülkü" denir. Toplumlardaki kişileri birbirine bağlayan nesne sadece kök birliği çıkar ve ihtiyaç değil bunlarla birlikte ve aynı zamanda ülküdür.

Ülküsüz topluluk yerinde sayan ülkülü topluluk yürüyen bir yığındır. Sözlük anlamı "and" ve "uzak hedef" demek olan "ülkü" topluluğu aynı yolda yürüten bir kuvvettir ki bu uğurda insanlar birbirlerine karşı içten sözleşmiş gibidirler.

Ülkü ilkönce insanların gönüllerinde gönüllerinin derinliğinde şuuraltında hayallerinde doğar ve kendini önce destanlarda gösterir. Sonra şuura geçer büyük kılavuzlar tarafından açıklanır. Daha sonra da büyük kahramanlar onu gerçekleştirmek için büyük hamleler yapar. Bu hamle sırasında da ülkülü millet kahramanlar ardından gönül isteği ile koşar. Bütün bu uğraşmalar arasında da millet yürür; önce manen sonra maddeten ilerler olgunlaşır erginleşir.