Hiçbir şey için üzülmeye değmez dediğim zamanlar oldu.
Keyfime baktığım...
Sayfalar dolusu mektuplar yazıp sensiz nefes alamıyorum dediğim zamanlar da.
Boğulduğum...
Zaman boşluğuna bir eşya gibi kendimi bıraktığım anlar da.
Hissiz...
Tanrı olsam neyi değiştirirdim diye düşündüğüm de oldu.
Kendimi çok şey sandığım...
Bugün ise bir kâtilin ruhunu taşıyorum
tehlikeliyim...
Yarın bir meleğin iyiliği olabilir üzerimde ama yarın değil daha...