Diderot'nun 1765-1780 yılları arasında kaleme aldığı Kaderci Jacques ve Efendisi insanın varoluşunun sorunlarına odaklanırken kader ve özgür irade arasındaki ezeli rekabeti merkezine koyuyor. Döneminin geleneksel
roman anlayışını yerle bir eden metin sanatın yapay bir olgu olmadığından hareket ederek yaşamın içinden filizlenmesi gerektiğinin altını çiziyor.