Sevgiden ve şefkatten yoksun koskoca bir 14 yıl geçirmişti Yaser. Her gün biraz daha katılaştı yüreği. Her gün biraz daha nefret etti kendisine çizilen kaderden. Ama diğer çocuklar gibi kaderine razı olmayacaktı. Kendisine sunulan hayatı kabul etmeyecek kendi yolunu kendi çizecekti. Her geçen gün daha güçlü hissediyordu kendini. Güçlü olmak zorundaydı çünkü. Hayatta hesap sorması gereken kişiler ve hayatla henüz ödenmemiş bir hesabı vardı. Bunun için güçlü olması gerekiyordu. Çok zengin olacak hayattan intikamını alacaktı. 14 yılın hesabını sorması gerekiyordu ve bu durum onu daha da hırslandırıyordu. Ve bu hırsı Yaser'in peşini hiçbir zaman bırakmayacaktı.