Genellikle Osmanlı Devleti'nin XVIII. yüzyılda bütün müesseseleriyle birlikte gerileme sürecine girdiği kabul edilir. Reisülküttâblık bunun her alana teşmil edilemeyeceğini; özel olarak kendi gelişmesi genel olarak ise kendisine bağlı bürokrasinin kaydettiği gelişme ile göstermektedir.

O dönemde Osmanlı merkez bürokrasisisinin mâliye dışındaki kısmını üstlenen reisülküttâblık şimdiki "Dışişleri Bakanlığı" ve "Başbakanlık Müsteşarlığı" makamlarının başlangıcını oluşturmaktadır.
Türkiye'deki "bürokratik devlet" geleneğinin kökleri de büyük ölçüde bu müessese içerisine uzanmaktadır.