"hece bağlarıyla bağlandık ... ne hoş aslında ..."
diyene
sadece O'na

dese de Tevhide Şebnem Sönmez Başkuş'ta şiirleriyle o'ndan çıkıp herkese varıyor. Dünle bugünün içinden geçerek aşkı özlemi erotizmi sevgiyi işlerken gökyüzünün bölünmez bütünlüğünü bozan Simurg'u tahtından edip baş'a geçen kuşların zalimliğini de imliyor. Şiirin gönlüne Rengin Sönmez'in baş aşağı çizgileri eşlik ediyor. Başkuş mitolojiye insana ve onun en eski tarihi olan aşka da uzanırken yaşamın birincil düşmanı olan iktidara da başkaldırıyor. Ne eski ne de yeni bu şiir. Derdi hikâyesinde saklı. Derisi yüzülmüş isyan riyasız rüyalar ve kırıldığından olsa gerek ağlayan dizelerle bir şehrin/ülkenin insanlarında boy veriyor...