Aşık Veysel Şatıroğlu Sivas toprağının en coşkun şairlerinden birisidir. O Sivas türküsü gibi yüzde yüz yerli zevkimizin ve milli duygularımızın yeni bir ifadesi olarak dikkatimizi çekiyor.

20.Yüzyıl Halk Şiirimizde şüphesiz O'nun ayrı bir önemi ve aydınlığı vardır. Veyseldaha yedi yaşında iken gözlerini kaybettiği halde şiirleri ve iç dünyasıyla insanı şaşırtacak kadar renkli bir şairdir. O eli kalem tutmadığı gözü bir tek harf görmediği halde şiirleri ve türküleriyle bütün kalem erbabımızın dikkatini çeken arif aşıklarımızdandır.

Ana dilimize ve milli birliğimize yaptığı hizmetlerden dolayı Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin maaş bağladığı ilk şairimiz O'dur.
Türkiye'de bir halk şairi olarak galiba ilk defa onun evi devlet eliyle müze haline getirildi. Son yolculuğuna sazıyla ve sözüyle çıkarılan ve mezara sazıyla birlikte indirilen ilk şairimizde O'dur. Büyük vatanperverliğini ve bütün mukaddeslerimize olan sarsılmaz bağlılığını dikkate alan milletimiz 19. ve 20.yüzyıl halk şairleri arasında ilk defa O'nun heykelini Gülhane Parkına oturttu.