1970-1975 dönemi ilkokul öğrencilerinin eğitim deneyimlerini kapsayan bu çalışma dönemin ilkokul öğrencilerinin eğitim yaşantıları ve çocukluk algılarından oluşmaktadır. Sözlü tarih yönteminin bir ürünü olan bu çalışma daha çok görüştüğüm kişilerin anlatıkları ve anımsadıklarına dayanmaktadır. Toplumların farklı kesimlerinin geçmişleri ve yaşantıları üzerine tarihsel süreç içerisinde önemli çalışmalar yapılmıştır. Bu daha çok onların toplum içerisindeki sınıfsal konumlanışlarıyla (elit kesimlerin işçilerin) yakından ilgilidir. Oysa çocukların eğitim deneyimlerini yazmak tamamen onların anlatılarıyla mümkündür. Çünkü onların eğitim deneyimlerini anlatabilecek en temel kaynak kendi ifadeleriyle anlam kazanabilecek anlatılara dayandırılabilir.

1970-1975 dönemindeki ilkokul öğrencilerinin eğitim deneyimlerini kendi yaşantıları üzerinden izlemektir. Bu deneyimleri nasıl yaşadılar nasıl anlamlandırıyor ve anımsıyorlar? Okul dışı yaşam okula nasıl yansıyor? Ayrıca bu dönemin toplumsal ekonomik siyasal ve kültürel gelişmeleri o dönem ilkokul öğrencilerinin eğitim yaşantılarına ne şekilde yansıdı ve onların yaşantıları üzerinde ne gibi izler bıraktı? Amaç bu deneyimleri görüşülen kişilerin kendi ifadelerine bağlı kalarak ortaya çıkarmaktır. Bu çalışma bir taraftan dönemin ilkokul öğrencilerinin eğitim yaşantılarını kendi ifadeleriyle sunarken diğer taraftan da o dönem Türkiye'sinin ilkokul eğitimi siyasi toplumsal ekonomik ve kültürel tarihi hakkında da önemli ayrıntılar sunmaktadır.