Kimse duymasın bilmesin diye
sessiz ağlıyor insan bazen.
Gece yarısı kimseyi uyandırmadan
yağan o yağmur gibi.
Kimse bilmez yağıp geçmiştir.
Sabah kalkıp pencerenizi açtığınızda içeri
giren o tatlı soğuk esinti ve kokudan anlarsınız
yağmurun yağdığını.
Bu kitabı okurken alacağınız
o esintiyle diyeceksiniz ki;
"bir Elif yağmuru yağmış bir adamın yüreğine"

Namazlar gibi vakti olsa seni özlemenin...
Alırız abdestimizi
Yalandan yağmurlu İstanbul gecelerinde
Özleriz adam gibi...
Sen yoktun o zamanlar
çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben...
Ne zaman bir dert gelse bana yağmur yağar
dinler dokunur ve topraktan kalkan
o kokuyu koklardım...
Ateşim sönerdi..
Sonra büyüdüm..
gözlerini gördüm
Yandım yağmur yağdı
ve ilk kez sönmedim...
Ben yağmurdan daha fazla
bi seni sevebildim..