Hep içimden geldiği gibi
kafiye zincirinde kendi yörüngesinde
tüm samimiyetimle konuşur gibi
hatta bazen söver gibi "ne sevdiği belli
ne sevmediği" der gibi ve kokusunu
hiç bilmediğim bir hanımeli sokağın başında
duruyor karşımda gitmek ister gibi
belki de çoktan gitmiş gibi...
Kuramadığım o cümleler ah o sesler
bir araya gelseler tüm evrenin ahı ceplerime dolardı.
Şimdi bir yerlerde uyuyamayanlar
bir türlü anlatamayanlar Cihan Uysal'ın da dediği gibi; buyursunlar; şair bu dizelerinde dayak istiyor.