Aşk... bazen dalgalı olur bazen dumanlı. Dalgası asidir vurur sahillere. Dumanı matemdir düşer gecelere... bazen taşlanır sahillerde haykırıştır en yüksek tepelerde. Kimilerine ummanlar kadar sevinç getirir kiminden vahaları götürür. Bir galeridir aslında sevinç heyecan acı aldatma özlem ayrılık hep ondadır.

Bir yangındır gözlerde başlayıp içinde iki kahramanın sessizce yandığı. Kimse bilmez yananların dudaklarındaki sessizliğin mealini. Döne döne tek bir kelime düşer aşkın dilinden;
'gitme'...
Öyle bir gitti ki! Tüm yangınlar küllendi ardından. Aşkın kaderiydi ayrılık... var mıydı kaderden öteye geçebilen?