Bir varmış bir yokmuş dürüst çalışkan bir çiftçinin yaşlı bir eşeği varmış. Hayvancık yıllarca efendisi için çalışmış çabalamış nice ağır yükler taşımış. En sonunda günden güne güçten kuvvetten düşmeye yaşlanmaya başlamış. Efendisi eşeğin artık iş göremeyecek hale geldiğini anlayınca canı sıkılmış. Eşeğe bakıp beslemek gitgide ona ağır gelmeye başlamış. "Ne yapsam da şu eşekten kurtulsam" diye tasalanmaya başlamış.

Eşekçik efendisinin kendisine bir kötülük düşündüğünü sezmekte gecikmemiş. Gizlice evden kaçmaya karar vermiş. Fırsatını bulur bulmaz da düşündüğünü yapmış usulca evden çıktığı gibi Bremen'e doğru yola düzülmüş. "Belki sesimi beğenirler de beni Bremen'e çalgıcı yaparlar" diye umutlanıyormuş.
Biraz yol aldıktan sonra yol üstünde bir köpeğe rastlamış. Bakmış köpek soluk soluğa yolun kıyısına kıvrılmış yatıyor. Pek bitkin görünüyormuş.