"45 yıldır yürümüşlerdi yaşam yolunda; el ele göz göze... İyi de güzel de; hep baktılar gözlerinin içine. Güldüler... Ağladılar ... Ama hep birbirlerini gördüler! Yaşayamazlardı ; zarar görmemeliydi o siyah gözleri. Çünkü; adam asılı kalmıştı o gözlerinde.Bozulsa da istemezdi yenisini ve şimdi gelmişti işte tamir vakti. Bir eşinde olan o şahane gözlere alışmış derinliklerine dalmış ; kısacası mesken tutmuştu gözlerin de yaşamı. İkisine ait olan o harikulade gözleri ; ne değiştirttiler ne de verdiler. Duaları kabul olmuş ve şimdiler de o gözlerde asılı ;yaşamı görmeye devam etmekteler..."