Çağlar ötesinden günümüze dek yeni kalmayı ve bütün insanlığın gönlünde yer etmeyi başarmış bir sestir Yunus Emre. İnsanlara sevgi ile bakmış İslâm inancının gülümseyen yüzü olmuş ve gönülleri aydınlatmıştır.

Şiirleri zaman ve mekân sınırlarını aşacak kadar yalın ve açıktır. Her okuyan mesajını kolaylıkla anlar. Ancak tasavvuf kültürünün mecaz ve mesajları ile yüklü bazı mısraları herkes tarafından anlaşılabilmesi için ehlinin şerhine muhtaçtır. Çünkü o mısralar tasavvuf ehline yöneliktir.

"Çıktım erik dalına anda yedim üzümü" mısraı ile başlayan şathiye bu tarz eserlerin en meşhurlarındandır. Yazıldıktan sonraki asırlarda şârihler tarafından yorumlanmış ve günümüze kadar ulaşmıştır.

Bu çalışma şathiyenin yorumlarından bir demettir. Hem tasavvuf kültürünün hem de şathiye türünün anahtarlarını içinde barındırır. Türk-İslâm tasavvufunun engin dünyasına bir kapı açmayı amaçlar.