Bazı kelimeler asla yitirmez rengini
Özlem mesela hep sarıdan çalmış sessizliğini
Sararan yapraklarda beklemez miydi?
Esen rüzgarını
Ya da güneşinikeskin kızılın anası
Sevmekse bazen köpüklü bir deniz
Bazende gökyüzünden arınmış saf bir mavi
Gözlerinin perdesinden
Hasret defalarca ağlayıp uslanan
Masum bir çocuk gibi
Simsiyah veda öpücüğü ile kaybolur
Umut ise bazen mavi kadar sonsuz
Sarı kadar kederli
Ve hep öyle kalacak