Bu şiirde iki göz var ;
İkisi de sana ait sevdiğim
Ismarlama aşklara tahammülüm yoktu benim.
Sonra sen geldin Ararat'ın sonbaharında...
Baştan aşağı şiir kokmaya başladı yüreğim
Yaslan göğsüme benim göğsüm gök gibidir sevdiğim
Korurum seni her şeyden gölgesini senden eksik etmez yüreğim.

Bir gülüşünle başladı hikâyem
Ben sadece ela gözlerinin şairiyim
Gözlerine baktıkça seviyor yüreğim
Bir ülkenin uzak kentleri gibidir gözlerin
Gözlerinde yaşayabilecek kadar harf bilirim
Gözlerine her baktığımda çalıyor kıyameti kalbimin.

Sen benim; bugünüme şükür yarınıma dua edişim
Azla yetinişim çoğa göz dikmeyişimsin
Ve kapanmayan avuç içimsin sevdiğim...
Ben dünyada bu kadar güzel gülen
Güldüğü zaman bu kadar güzel bir insan görmedim.
Bir daha dünyaya gelsem
Aynı hayatı daha ustaca ve korkusuzca yaşarım bilirim