Kazım Koyuncu genç yaşta kaybettiğimiz "iyi" bir müzisyendi:
Gelenekselle moderni buluşturmasındaki üstün becerisiyle müzikal
anlamda arayış içinde olmaktan hiç vazgeçmemesiyle cesurca
denemeleriyle kendine özgü bir tarz oluşturma çabasıyla.
Beri yandan müzisyenliğinin dışında insani tavır ve duruş olarak
da "başka" bir adamdı aslında: Hiç vazgeçmeden doğru bildiğinin
peşinden gitmesiyle dünyanın ilk Lazca rock grubu Zuğaşi Berepe'nin
kurucularından olmasıyla Laz kültürüyle ilişkisiyle mütevazılığıyla
samimiliğiyle isyankâr ve boyun eğmez tavrıyla bir devrimci
olduğunun altını çizmesiyle Trabzonspor taraftarlığıyla dayanışmacı
yanıyla...

Lazcasıyla Kazimişi Oropa'da yani Kazım'ın Sevdası'nda ağırlıklı olarak Kazım Koyuncu'nun kendi sözleriyle Kazım'ı anlatıyor Uğur Biryol. Bunları arkadaşlarıyla müzisyen dostlarıyla ailesinden isimlerle yaptığı görüşmelerle zenginleştiriyor. Yaşasaydı memleket müziğine büyük katkılar sağlayacağı aşikâr olan Kazım Koyuncu'nun anısına onun hayata ve müziğe dair sevdasına daha yakından bakmak için önemli bir kitap.