Dört mezheb imamı fıkıhçıların ileri gelenlerinin imamları/önderleridir. Onlar doğuda ve batıda yayılmış olan dört mezhebin kurucularıdır. Bu mezhepler geçmişte olduğu gibi hal-i hazırda da meşhurdur. Sözkonusu imamlar Ebû Hanîfe İmam Mâlik İmam Şâfiî ve Ahmed b. Hanbel'dir. -Allah hepsinden razı olsun-
Onlar gökyüzünde etrafı yıldızlardan hâlelerle çevrilmiş parlak dolunay gibi idiler.
Bu imamlardan her birinin hayatını okurken yaşadıkları çağı doğumlarını yetişmelerini hayatlarını hocalarını talebelerini çalışmalarını ve çalışmada tuttukları yolu eserlerini kitaplarını özelliklerini ve ahlaklarını göreceksiniz.
Bu imamların hayatında dikkat çeken bir husus da her birinin inanç ve görüşleri sebebiyle türlü eziyetler çekmeleridir; lakin bu durum karşısında güzel bir şekilde sabrederek insanlardan övgü ve Allah Teala'dan bol sevab kazanmışlardır.
Bu dört mezhebin imamı Allah'ın kitabı ile Rasûlüllah'ın sünnetinden aldıkları güçlü yardımın yanı sıra sahip oldukları iman nuru sabır ve gayretle bu muazzam kültürü meydana getirmişlerdir.
Onlar Kur'an'ı ezberlemişler hadisleri toplamışlar kendilerinden öncekilerden ders almak suretiyle ilim tahsil etmişlerdir. Onlar nefislerini ve duygularını ibadet ve gece namazları ile arındırmak suretiyle ihlaslarını ve kesin inançlarını artırmış kimselerdir.