Mûsiki sanatında hâlet-i ruhiyenin ve zevk-i selîmin payı büyüktür. Hiçbir ses asil bir ruh taşımadan âhenk veremez.. Bu sebepledir ki Osmanlının diğer sanat dalları gibi musikisi de her çağda yeni kalabilecek kadar şâheserdir... Çünkü onlar yüksek ruhlu ve zevk-i selim sahibi şahsiyetlerdi...

Güzel sanatların önde gelen kollarından edebiyat ve musikinin teâli ve tedennisi mensup olduğu milletin teali ve tedennisiyle bağlantılı ve doğru orantılıdır. Yani bir millet ilmen ruhen ve ahlâken yükseldikçe musiki ve edebiyatı da yükselir. Tabii bunun tersi de bayağılık pest-pâyelik olacaktır...