Sevgi...
Havaya suya ekmeğe olan ihtiyacımız
gibi sevgi de bir ihtiyaç...
Ekmek gibi sevgi de insan tarafından
üretilir ve tüketilir...
Biz; sevgiden yana olanlar sevgiyi bir
yandan tükettiğimiz gibi diğer yandan
da üreteceğiz üretmeliyiz...
Bu hem insan olmanın hem de
sevginin sürekliliği için gerekli...

Sevgi...
Günlük yaşantımızda bir bakış bir
gülüş bir dokunuş...
Bir düşünce temelinde bir yaşam
biçimi...

Peki; sevmek güzel de ya ayrılık?
Kolay mı birini sevdikten sonra
ayrılmak? Kolay mı onu yürekten söküp
atmak? Bu yüreğini bulunduğu yerden
koparmak yerine başka bir yürek
koymak gibi değil midir?
Bu kendini öldürmek ve yeniden
doğmaya çalışmak anlamına gelmez
mi?
"Ayrılık sevdaya dahil" ama nereye
kadar?

İşte bu kitapçıkta yer alan şiirler de
Böyle bir sürecin "gel-git"lerinden...