Zühre'nin annesi Tahir'in sürgünde yaşayamayacağını
varsaymıstı. Zühre'yi görmek için kaçmaya kalkışacağını böylece vurulacağını hesaplamıştı. Bu arada Zühre'yi oyalamak için onu her gün bir bey oğlu ya da şehzade ile tanıştırmıştı. Bu
devletllerin oğulları arasında yarışmalar düzenleyip hem Zühre'yi isteyenlerin sayısını artırmış hem delikanlıları umuda düşürmüştü.
Ama Zühre bu beyzadelere gözünün ucuyla bile bakmamıştı.
Kısık sesiyle mırıldanarak anlatmaya başladı:
Tahir sen gidelim dışa çıkmadım
Al gömlekli yiğitlere bakmadım
Topladım zülfümü fese sakladım
Konma bülbül konma dalım boş değil
Yedi yıllık hasretle gönlüm hoş değil.
Geçmisin düsleri kültürümüzün zenginliği halk hikâyeleri
edebiyatımızın usta kalemleri tarafından çagdas bir
yorum ve dille yeniden anlatılıyor.