Lâçin çok üzülür diye duruyorduk heykel gibi. Bir anımız kalmamıştı geçmişte ne bir gölgemiz oturduğumuz yerde ölüyorduk.
O gece Lâçin saç diplerimize yağdı. Kucaklarımıza küçük kardan kediler yaptı. Alınlarını okşadık donmuş parmak uçlarımızla. İsimler verdik
her birine. Kendi uydurduğumuz fırtına isimleri. Köpekler hep yağdanlıktır zaten fırtınası kara kediler uğursuz değildir fırtınası sobamızı söndüren bizden değildir fırtınası göğsünde uyuduğumu
unutma fırtınası bana bir isim verme fırtınası kardan kediler kısırlaştırılamaz fırtınası (...) seni çok özlüyorum fırtınası hafta sonları geçmek bilmiyor fırtınası kokona kediler fırtınası bu kediye Lâçin
mavi küpesini takmıştı giderim öleceğimi anladığımda fırtınası
mevsimli soğuklar mevsimli soğuklar mevsimli soğuklar...