Kapı açılmış kapıyla beraber kalp atışlarım da  hızlanmıştı .Bedenim  bütünüyle  şaşkınlık ve heyecan sarmıştı.Ne olduğunu farkına bile varamamıştım. Belki de sıradan bir kapıydı ama benim gözümde bir cennet kapısıydı. Öyle işte... bir cennetti o bana. Sonra ince ve kısık sesiyle hoş geldin dedi. O an öylece kala kaldım işte. Dilim tutulmuş boğazımda düğümler birikmiş. Biraz şaşkın birazda heyecan içerisindeydim. Sonra içeri girdim ve etrafa bakıyordum ne olduğunu çözmeye çalışıyordum. Bir müddet sonra elinde iki bardak çayla yanıma geldi ve kıyıma oturdu. Sanki mideme oturdu. Hiçbir şeye cesaret edemiyordum. Ne konuşabiliyordum ne de gözlerine bakabiliyordum nefes bile alamıyordum. Ölür gibi oldum neredeyse. Sen kimsin demek istiyordum fakat lisanım tükenmiş şiir dilim kitlenmiş.
Ne şairlik ne de hatiplik kalmıştı.