Çöl fırtınasına yakalanınca gözler sımsıkı kapatılır. Aşk ta bir fırtınadır hattı zatında. Estiğinde o deli rüzgar sımsıkı kapatılır gözler ve görülmez doğrular ve yanlışlar.
Dünyanın tüm renklerini al avucunun içinde dursun. Gökyüzünün tüm yıldızlarını da başucuna koy. Güneş pencerenden yükselsin dünyaya. En güzel kokan çiçekler balkonunda arz-ı endam etsin. Peki bunlar tutar mı sevgilinin kokusunun bakışlarının nefesinin dokunuşlarının yerini?
Bir gün o fırtına tersten kopar da neye uğradığını nereye sığınacağını nasıl kaçacağını şaşırırsın. Çölün ortasında kalakalırsın. Yaşadığın mihnet bir yandan yanan canın bir yandan...
Acaba gerçekten böyle bir şey midir aşk? Aşka dair tüm bildiklerimiz duyduklarımız okuduklarımız yalan ya da yanlışsa. Gel bir de aşka bu açıdan bakalım.