Vatani görevimi yaptığım bir gece
Saat üç sularında herkesin yattığı sırada
Tek uyuyamayan bendim.
Ranzamdan şöyle bir dışarı baktığımda
Dolunayın o zifiri karanlığı
Aydınlattığını gördüm.
Elime kağıt ve kalemimi aldım
Askere gitmeme yakın bir zamanda
Yüzüstü bırakıp giden insan geldi aklıma
O günden sonra yüreğim kâğıdım
Dilim ise kalemim oldu
Ruhum ebedi aşk ile buluştu...

İnsan kişiye olan aşkını
 İlahi aşka bırakırsa
İşte o zaman
Gerçek aşkı bulur.