GÖREN SEN MİYDİN ?
Gelince başıma bin türlü belâ;
İlk evvel aşk ile gören sen miydin?
Bir güzel açmıştı kanıyor hâlâ
Yarama merhemi süren sen miydin?
Sensiz gecelerde kaçtıkça uykum
Gönülden gönüle vardıkça duygum
Çok kara kış gördüm bahara mahkûm
İlk açan gülleri deren sen miydin?
Nakşettin ruhuma günde rüyâda
Var mı senden güzel söyle dünyada
Aşkınla gezerken çölden ziyade
Yanmıştım o suyu veren sen miydin?
Çaresizdim kimim kimsem de yoktu
Sevdim dediklerim boynumu büktü
Bir kulübem vardı her gelen yıktı
Gönlümde bir saray kuran sen miydin?
Aşkınla yanarken yaram kanarken
Başımın üstünde kuzgun dönerken
Kimi var diyerek felek denerken
Sıra dağlar gibi duran sen miydin?
Ressam Halil aşkı destan sözüyle
Mutluluk saçarak aydın yüzüyle
Son nefes de olsa bile özüyle
Sımsıcak sevgiyle saran sen miydin?