"Küçük dolambaçlı arka sokakların şiiri hiçbir şeye değişilmez. Şiirin ta kendisidir çünkü. Pera da küçük dolambaçlı sokakların ağababasıdır. Bunun için Büyük Cadde'nin (Grand Rue de Péra) sağlı sollu sokaklarından birine girmek yeter.
(...) Bu sokaklara hiçbir şey düşünmeden dalınmalı. (Hem şiirin eli ancak böyle tutulur.) Öyle dalmalı ki böylece de nerde olduğumuz bilinmemeli. Bilinmemenin o büyüsü tansıklığı yaşanmalı. Yalnız gitmek gitmek... Bir bu düşünülmeli. Başkaca da hiçbir şey. Usun o canavarın zincirlerinden kurtulmak. (Us canavardır.)"
Nerede bir sokak görse bakmadan edemeyen İlhan Berk caddeleri Park Otel'i gizemli pasajlarıyla bir gayya kuyusu olan Tarlabaşı'sıyla Asmalımescit'i Tepebaşı'sı ve insanlarıyla; sokakları ve evleriyle bir taşbaskısı bir çıkma bir labirent bir harita olan Pera'yı okuyor. "Bir Karşıyaka (Bizans'ın uykusuz tarihinde). Hırçın bir coğrafya: Karanlık" Pera'yı.
İlk kez 1990'da yayımlanan Pera'nın bu özel baskısıyla "şiirimizin uçbeyi"nin atlasında birleşiyor Galata ile Pera.