"Düşüncelerim çığlık atarak
intihar etmez.
Onları kafatasımda ağırlayan
misafir odalarım var.
Benim ne suratıma yumruk
atan sözcüklerim
ne de boş kâğıdı karalar gibi bedenimi
karalayan kalemim var.
Çok şey istemem;
Bu şehir kutsal bellediği yerlere
davrandığı gibi
bana da davransın.
Martılara attığı ekmek gibi
bana da ekmek atsın.
Kaç nefes verecekse
bedenim istemeden versin yeter... "