Gülümserken
celladına acıdı
ve sonbahar şarkısını
dinledi
Son kez dökülen yapraklardan
umursamadı ölümü
ona da gülümsedi
Ve «Hep benimleydin» dedi mamostem
Uzağa baktı
halayların çekildiği
özgürlüğün demlendiği zağroslara
Ve haykırdı bakışlarıyla
Newrozi bir ateşti özlemi
Alev alev haykırdı yüreği
«Seni zapt edemeyenler
esir alıyorlar 
ne gülünç değil mi dılo !
Görüyorsun değil mi Ehriman !
Bak sakalla örtünmüş korkak Acem
Gürledikçe Zerdeşti ateşin
alev alev
ve güneş ışıdıkça korkuyor!»