halbuki ne severdim suların taştan sekmesini ben 
ak karlardan gümüş ışıltılara eriyen suların toprağı içip 
toprağa içire içire kendini taştan taşa sekmesini derelere 
doğru derelerden ırmaklara ırmaklardan denize denizden 
aşkın'a doğru 
ne çok 
diye 
diye 
diye 
döşümde şen davullar çalan o dilin 
tesellîsi bile yok o vakitler 
halbuki yan gelmeleri de su kenarlarında 
ne çok 
suyu 
ne çok