Yazar Tolga Gümüşay dört yıl boyunca kırılgan anları kendi halinde insanları ve onların  gündelik  hayatlarına  dair  büyüleyici  ayrıntıları  fotoğraf  karelerine sığdırdı. Sonra o fotoğrafları karşısına koyarak öyküler yazdı.
Eminönü'nde bir hanın tarihi duvarlarını gönül galerisine dönüştüren çaycı Karaköy'ün karanlık arka sokaklarında rastladığı ressama modellik yapan esrarengiz adam Prag'da Vltava Nehri'nin kıyısında ne kucaklaşabilen ne de 
ayrılabilen sevgililer Beşiktaş'ta bir meyhanede Cici Bey'in gözlerinin içine bakarak "Sev beni!" diye haykıran plaza kadını Fransa'nın güneyinde bir plaj saldalyesinde dinlenirken beyaz giysili bir adamdan ölüm daveti alan mösyö aslında  zarif  biri  olduğunu  çocuklarla  köpeklerden  başka  kimsenin  bilmediği mezarcı... Önce fotoğraf kareleri ile karşımıza çıkıyor sonra da çarpıcı öyküleri ile okurun ruhunda derin izler bırakıyor.
Kareli Öyküler gölgede kalmış karakterleri sokakları nesneleri incelikle gün yüzüne çıkarıyor. Fotoğrafın gerçekliğiyle edebiyatın olasılıklarını iç içe geçirerek 
modern zamanda insan olmanın türlü hallerini ortaya koyuyor. Sıradan bir yaşam karesini bile mutlaka bizim duygularımızı harekete geçirecek ve bize gündelik yaşamın harikalığını hatırlatacak bir öyküye dönüştürüyor.