Zaman tünelinde yolunu kaybeden bir şairdir Mertcan Karacan...
Ne zaman bir şiirini okusam 1950'li yılların bir şiir dergisini
elimde tutuyor hissine kapılırım.
Mertcan'ın şiiri o yıllarda mı kaldı?
Hayır...
Doğanın insanların İstanbul'un hayatın kirlendiği bir dönemde
tertemiz bir şair yüreği taşıyor Mertcan Karacan.
2000'li yılların şiirinde çok sık rastlamadığımız bir lirizm var
dizelerinde. O denli duyarlı sıcak naif... Ve o denli kırılgan.

Şiirlerini sanki bir zamanlar şairlerin uğrak yeri olan
Beyoğlu kafelerinde yazıyor.
Ya da Rüştü Onur ve Muzaffer Tayyip Uslu ile İstanbul'a doğru
yolculuk yaptığı otobüs molalarında...
İskeleye yanaşmakta olan bir vapur dumanına baka baka ya da...

Mertcan Karacan... Adında ve soyadında iki can var şairin.
Biri şiirimize can veriyor; öteki şiirimiz için can simidi.

SUNAY AKIN