Sendikalar ve siyaset ilişkisi üzerine zengin bir deneyim hazinesi vardır. Sendikalar tarihi tecrübeler kazanımlar ve kayıplar tarihidir. Yeni sürecin inşasında bu deneyimlerden faydalanabilir.
Türkiye'de fiili meşru bir hat üzerinde "enternasyonalist devrimci sendikalizmin" yeniden teorik bir temeli ve programı oluşturulup bunun üzerinden bir örgütlenme inşasına girişilebilir.
Sendikalar bugün basit toplu sözleşmeler ve hükümetlerin tek taraflı önerilerine boyun eğmekle kapitalizmi yaşatan örgütlere dönüşmüşlerdir. Sendikalaşma oranı Türkiye'de çok düşüktür. Güçlü bir sendika olmadan ne grev olur ne TİS olur. Sendikalarda krizi tartışan ve yeni arayışlar içerisinde olanlar tarafından emeği ve sınıfı örgütleyecek devrimci sendikal bir anlayışla fiili meşru zeminde sendikaların yeniden kurulmasına ihtiyaç vardır.
Birileri KESK'in sürekli yetersizliklerini ve hatalarını öne çıkartıyor. Sendika-siyaset ilişkisinde sorunlar yaşanmıştır. Ancak bu sorun sendikalar için iki yüz yıllık bir sorundur ve dünya sendikal hareketinin bıraktığı miras üzerinden KESK de hatalar yapmış ancak bunu aşmaya da çalışmıştır. KESK hatalardan dönebilme yeteneğini her zaman gösterebilmiştir.
Bu yüzden KESK hâlâ bir umuttur.