Halit Ziya Uşaklıgil'in Türk romancılık tarihine altın harflerle yazılmış bir romanıdır. Halit Ziya "yasak aşk" demek olan Aşk-ı Memnu'yu 1898-1900 yıllarında yazdı. Bu eserde zengin bir adamın genç ve güzel karısının yasak bir aşka sürüklenişini gerçekçi bir biçimde» olayın psikolojik nedenleri üzerinde durarak anlattı. Dönemin istanbul alt kültürüyle içli dışlı olması yazarın bu eseri yazmak amacıyla gerekli malzemeyi toplamak için gösterdiği çabanın ürünüydü.
Halit Ziya Uşaklıgil diğer romanlarında olduğu gibi Aşk-ı Memnu'da da ağır bir Osmanlıca kullanmıştır. Kitap basıldığı dönemde büyük ilgiyle karşılanmış ve Halid Ziya Uşaklıgil'in en tanınan romanı olmuştur. Roman yazarın en olgun eseri olarak kabul edilir ve Servet-i Fünûn dönemi Türk edebiyatının şaheserlerinden biri olarak değerlendirilir. Batılı anlamda ilk roman örneği olduğu bilim çevrelerince kabul görmüştür.