Gidiyorum yürüdüğüm yolun taşı sen toprağı ben 
Çünkü buralar artık çok fazla vur-kaç 
Her taraf avcı her taraf gönüllü ceylan 
Aşka altın vuruş yapıp gidiyorum 
Taşlar keskin ayaklarım çıplak toprak kan revan 
Gönlümün mavisinde senden kalan kırmızılar 
Hangi yanıma düşeceğimin ne farkı var ki 
Dağın zirvesi ile uçurumun dibi arasında sadece bir adım var.

Acı bir yaşamın kahramanlarından acımasız bir intikam...
"Cennette Buluşuruz" benim zihnimde ürettiğim bir eser olsaydı bu aileyi insan denilen vahşilere teslim etmek benim için zor olurdu. Hayatı yaşamanın bedeli ne tür iğrençliklerle karşımıza çıkmış olsa da eserde ki canavarlaşmış ruhların hakkından gelmek bizleri insan olmanın manasından uzaklaştırmayacak bir bütünün parçaları kılmalıdır. Olay örgüsü ve doruk noktası müthiş bir şekilde işlenmiş çatışmanın başlangıcı ve finale bağlanışı çok başarılı. Aksiyon anında başladığı için bitirmeden bırakamadım. . Kaleminin güzelliği de iki küçük eleştirimi zihnimden sildi. Tebrikler
Barış Tanrıver / Erzurum/Tiyatrocu
Başlandığı zaman bitirilene kadar okunma arzusu veren bir eser. Doğal insan duyguları iyi gözlemlenmiş ve canlı bir dille aktarılmış. Okuyucu kahramanlarla özdeşleşiyor ve sanki onlarla birlikte onların yaşamını sürüyor gibi hissediyor kendini. Son derece görsel akıldan çıkmayan ve her sayfası merakla okunan bir yapıt. Yazarı kutluyorum.
Kamer Pierssens / İstanbul / Milli Sporcu