Kanarmış insanlar sevdiklerini kaybedince; kanarmış yürekleri. Aşkın karşısında mağlup olan yüreği görünce taşlar ağaçlar kuşlar... kanarmış... 
Yaralıymış Şeyhmus; bir Ceren'in okuyla. Kara taşa koymuş yüreğini; ezmiş o taş o yüreği.
Hasta gönüllü bu dünyada terkedilmiş bir yürekmiş Şeyhmus... Tanrıdan aşkı çalan bir melek onu geri alacağı güne kadar  kalbine saklamış Şeyhmus'un. Melek bir daha da uğramamış...

"Bir erkek aynı kadını -büyük bir aşkla- her gün sevebilir mi?!"
 "Seviyordu Şeyhmus!"